(Ένα κείμενο του Κοντοπουλιανού κ. ΚΟΜΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΑΡΟΥ)
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ που θα αναφέρω συνέβη πραγματικά πριν πολλά χρόνια στην ΚΑΛΛΙΟΠΗ και μου το διηγήθηκε ένας φίλος του μπαμπά μου, 80 χρονών περίπου. Τότε το διασταύρωσα από δυο ακόμα γέρους Καλλιοπίτες και έναν Κοντοπουλιανό.Οι απόγονοι δε του ήρωα, και είναι αρκετοί, βρίσκονται στην Καλλιόπη, αλλά δεν θα αναφέρω ονόματα.
ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΛΟΙ έχουμε διαβάσει τα δεινά της φυλής μας από τους Τούρκους κατακτητές.Τίποτα δεν ορίζαμε και επιπλέον, κάθε τρία χρόνια ερχόταν από την Πόλη άνθρωπος του σουλτάνου και αν είχες τρία αγόρια σου έπαιρνε για τούρκεμα το ένα. Πολλές φορές όμως , αν του άρεσε κανένα παιδί, πάλι τό παιρνε κι ας ήταν και μοναχογιός. Άλογο καλό δεν μπορούσες να έχεις εκτός κι αν ήταν κοντό και καχεκτικό.Τα καλύτερα κτήματα ήταν των Τούρκων. Μονάχα τον αέρα είχαμε ελεύθερο. Όσον αφορά τα κορίτσια, εκεί ήταν το μεγάλο κακό. Τα έπαιρναν και τα έχωναν στα χαρέμια τους.
Την πρώτη γυναίκα του προπάππου μου Παναγιώτη, την πήραν 10 ημερών νύφη και την πήγαν στην Πόλη. Όταν γινόταν γάμος,ειδοποιούσε υποχρεωτικά το Διοικητή ο Μουχτάρης και την πρώτη νύχτα κοιμόταν με τη νύφη. Αν δε είχε κότσια και του άρεσε η νύφη, την είχε όσες μέρες ήθελε και ύστερα την έπαιρνε ο ραγιάς γαμπρός.Αυτό ας μη μας σοκάρει. Αρκεί να θυμηθούμε πώς γινόταν και στη Θεσσαλία από τους γαιοκτήμονες αφεντικά, που έπαιρναν τα κορίτσια των κολλήγων στο Κονάκι για όλες τις «δουλειές» και μετά τις στεφάνωναν με δούλους εργάτες.
ΓΙΝΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ένας γάμος στην Καλλιόπη και ο ήρωάς μας, ένας λεβέντης Καλλιοπίτης, ήρθε από τη Σμύρνη, όπου δούλευε σαν παραγιός σ’ ένα φούρνο Κοντοπουλιανού, για να παραβρεθεί στο γάμο της αδερφής του, της μικρής μιας στρουμπουλής και όμορφης Καλλιοπίτισσας. Έγιναν τα συνηθισμένα του γάμου και τις βραδινές ώρες ο αδελφός πήγε στο σπίτι για να πάρει κανένα μεζέ. Τους είδε όλους αναστατωμένους και τότε έμαθε τι συμβαίνει. Είχε φύγει μικρός βλέπετε και δεν γνώριζε τη «συνήθεια».
Η ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΤΟΥ, αθώο κοριτσάκι έτρεμε σε μια γωνιά και ο γαμπρός με νοοτροπία ραγιά, δεχόταν με μοιρολατρεία το γεγονός. Ο νεαρός Καλλιοπίτης, περίπου 23 χρονών,συνειδητοποίησε τον εξευτελισμό και στη στιγμή του «άναψαν τα λαμπάκια» που λένε. Το μυαλό του δούλεψε με ταχύτητα αστραπής και στη στιγμή πήρε μια τρομερή κι επικίνδυνη απόφαση. Τράβηξε στο άλλο δωμάτιο που ήταν η αδελφή του, της έβγαλε το νυφικό της, το φόρεσε όπως όπως, έβαλε και μια μαμούκα για να μη φαίνεται το πρόσωπό του και μαζί μ’ ένα δικό του τράβηξε στο σπίτι που πήγε να μείνει ο επιβήτορας. Εκεί παραδόθηκε η…….νύφη και ο συνοδός έφυγε με σπασμένη τη χολή.
Ο ΤΟΥΡΚΑΡΟΣ κάτι μουρμούρισε ότι άργησαν, πήρε τα φαγητά του γάμου που του έφεραν και ρίχτηκε με τα μούτρα πάνω τους, κατεβάζοντας βιαστικές μπουκιές. Ήθελε να σαβουρώσει μια και σε λίγο θα άρχιζε τη δουλειά. Αδιαφορώντας φαινομενικά για τη νύφη που καθόταν στην άκρη του κρεβατιού με τη «μαμούκα» της, απόφαγε, σηκώθηκε, αποταυρίστηκε, βγάζοντας ένα μικρό ουρλιαχτό και με βιαστικές κινήσεις, ζύγωσε τη νύφη , «νύφαρο», και με μια ξαφνική κίνηση της έβγαλε το πέπλο και προσπαθώντας να γλυκάνει τη φωνή του, της ψιθύρισε «γκελ μπουρντά», έκανε δε την κίνηση να την ξαπλώσει στο κρεβάτι. Τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Δυο ατσάλινα χέρια τινάχτηκαν προς το λαιμό του, τον έφεραν μια σβούρα και τον έριξαν μπρούμυτα πάνω στο κρεβάτι. Ο Τούρκαρος ένοιωσε μια σιδερένια λεπίδα ν’ ακουμπάει την πλάτη του και μια άγρια φωνή να του λέει. «Μια λέξη και πέθανες». Ο λεγάμενος παρέλυσε γιατί είχε μάθει από μικρός (γιος πασά βλέπετε) να διατάζει και να τα θέλει όλα δικά του και τώρα να του κόψει τη ψυχή μια νύφη;
Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΙΤΗΣ, όταν αποφάσισε την ενέργεια αυτή δεν είχε συγκεκριμένο σκοπό. Όταν όμως είδε τον Τούρκο γυμνό και μπρούμυτο πάνω στο κρεβάτι, είδε νοερά την αδελφούλα του να σπαρταρά στην κτηνωδία του, τότε …ξανάναψαν τα λαμπάκια και με το λιγοστό φως του λυχναριού έγινε ό,τι έγινε. Ο παραλυμένος Τούρκος από θύτης έγινε θύμα και δεν μπορούσε να προβάλει καμιάν αντίσταση.Ο Έλληνας άριστος κυνηγός οπλισμένος μ’ ένα υπέροχο και γερό ντουφέκι 23 καρατίων,δώρο της μητέρας φύσης και με τη νεανική του φυσιγγιοθήκη γεμάτη χαρτούτσες, άρχισε να ρίχνει απανωτές μπαταριές πάνω στον Τούρκο κάνοντας μέχρι τα ξημερώματα να πει πολλές φορές το «Μπιρ Αλλάχ». Στα πολύ σύντομα διαλείμματα ο Τούρκιος κλαίγοντας ψιθύριζε «έτμα μπούλμα» και διηγήθηκε ότι τον βρήκε η κατάρα μιας φελλάχας στην Αίγυπτο,όταν νεαρός αξιωματικός των σπαχήδων τη βίασε μπροστά στα μάτια της δωδεκάχρονης κόρης της.
Η ΑΥΓΗ ΠΛΗΣΙΑΖΕ σιγά-σιγα και τα κοκόρια άρχισαν να παραβγαίνουν.Ο συνοδός τσαούσης λαγοκοιμόταν και θαύμαζε την ικανότητα του αφέντη του που δούλευε ακατάπαυστα όλη τη νύχτα.Ο Βαγγέλης , αυτό ήταν το όνομά του, σκέφτηκε για μια στιγμή να σκοτώσει και τους δυο Τούρκους και να φύγει. Ο Τούρκος όμως με μαλαγανιές τον κατάφερε να τους αφήσει, αφού πρώτα ορκίστηκε δέκα φορές ότι δεν θα έλεγε, και τι να έλεγε άλλωστε, τίποτα.Τα χαράματα έφυγε μόνη της η νύφη κουκουλωμένη και τράβηξε για το σπίτι όπου τον περίμενε όλη η οικογένεια τρέμοντας από φόβο.
Από την άλλη ο τσαούσης με έκπληξη άκουσε το αφεντικό του να του λέει να σελώσει τα άλογα και να φύγουν αμέσως .Αν όμως έφεγγε καλύτερα και ο τσαούσης είχε λίγη παρατηρητικότητα,θα έβλεπε το αφεντικό του να ανεβαίνει με μεγάλη προσπάθεια στο άλογό του,αφού ήταν καταπληγωμένος από το άγριο πρεσάρισμα του Καλλιοπίτη.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ και ένα άλλο στο Κοντοπούλι, που όλο το χωριό έθαψε ένα άλλο Τούρκο που ήταν από τον Αϊ Υπάτη, ρίχνοντας πέτρες που κυριολεκτικά τον σκέπασαν, είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν οι Τούρκοι να έρχονται στους γάμους των Ρωμιών για τη γνωστή μας πλέον «απαίτηση».
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ που θα αναφέρω συνέβη πραγματικά πριν πολλά χρόνια στην ΚΑΛΛΙΟΠΗ και μου το διηγήθηκε ένας φίλος του μπαμπά μου, 80 χρονών περίπου. Τότε το διασταύρωσα από δυο ακόμα γέρους Καλλιοπίτες και έναν Κοντοπουλιανό.Οι απόγονοι δε του ήρωα, και είναι αρκετοί, βρίσκονται στην Καλλιόπη, αλλά δεν θα αναφέρω ονόματα.
ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΛΟΙ έχουμε διαβάσει τα δεινά της φυλής μας από τους Τούρκους κατακτητές.Τίποτα δεν ορίζαμε και επιπλέον, κάθε τρία χρόνια ερχόταν από την Πόλη άνθρωπος του σουλτάνου και αν είχες τρία αγόρια σου έπαιρνε για τούρκεμα το ένα. Πολλές φορές όμως , αν του άρεσε κανένα παιδί, πάλι τό παιρνε κι ας ήταν και μοναχογιός. Άλογο καλό δεν μπορούσες να έχεις εκτός κι αν ήταν κοντό και καχεκτικό.Τα καλύτερα κτήματα ήταν των Τούρκων. Μονάχα τον αέρα είχαμε ελεύθερο. Όσον αφορά τα κορίτσια, εκεί ήταν το μεγάλο κακό. Τα έπαιρναν και τα έχωναν στα χαρέμια τους.
Την πρώτη γυναίκα του προπάππου μου Παναγιώτη, την πήραν 10 ημερών νύφη και την πήγαν στην Πόλη. Όταν γινόταν γάμος,ειδοποιούσε υποχρεωτικά το Διοικητή ο Μουχτάρης και την πρώτη νύχτα κοιμόταν με τη νύφη. Αν δε είχε κότσια και του άρεσε η νύφη, την είχε όσες μέρες ήθελε και ύστερα την έπαιρνε ο ραγιάς γαμπρός.Αυτό ας μη μας σοκάρει. Αρκεί να θυμηθούμε πώς γινόταν και στη Θεσσαλία από τους γαιοκτήμονες αφεντικά, που έπαιρναν τα κορίτσια των κολλήγων στο Κονάκι για όλες τις «δουλειές» και μετά τις στεφάνωναν με δούλους εργάτες.
ΓΙΝΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ένας γάμος στην Καλλιόπη και ο ήρωάς μας, ένας λεβέντης Καλλιοπίτης, ήρθε από τη Σμύρνη, όπου δούλευε σαν παραγιός σ’ ένα φούρνο Κοντοπουλιανού, για να παραβρεθεί στο γάμο της αδερφής του, της μικρής μιας στρουμπουλής και όμορφης Καλλιοπίτισσας. Έγιναν τα συνηθισμένα του γάμου και τις βραδινές ώρες ο αδελφός πήγε στο σπίτι για να πάρει κανένα μεζέ. Τους είδε όλους αναστατωμένους και τότε έμαθε τι συμβαίνει. Είχε φύγει μικρός βλέπετε και δεν γνώριζε τη «συνήθεια».
Η ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΤΟΥ, αθώο κοριτσάκι έτρεμε σε μια γωνιά και ο γαμπρός με νοοτροπία ραγιά, δεχόταν με μοιρολατρεία το γεγονός. Ο νεαρός Καλλιοπίτης, περίπου 23 χρονών,συνειδητοποίησε τον εξευτελισμό και στη στιγμή του «άναψαν τα λαμπάκια» που λένε. Το μυαλό του δούλεψε με ταχύτητα αστραπής και στη στιγμή πήρε μια τρομερή κι επικίνδυνη απόφαση. Τράβηξε στο άλλο δωμάτιο που ήταν η αδελφή του, της έβγαλε το νυφικό της, το φόρεσε όπως όπως, έβαλε και μια μαμούκα για να μη φαίνεται το πρόσωπό του και μαζί μ’ ένα δικό του τράβηξε στο σπίτι που πήγε να μείνει ο επιβήτορας. Εκεί παραδόθηκε η…….νύφη και ο συνοδός έφυγε με σπασμένη τη χολή.
Ο ΤΟΥΡΚΑΡΟΣ κάτι μουρμούρισε ότι άργησαν, πήρε τα φαγητά του γάμου που του έφεραν και ρίχτηκε με τα μούτρα πάνω τους, κατεβάζοντας βιαστικές μπουκιές. Ήθελε να σαβουρώσει μια και σε λίγο θα άρχιζε τη δουλειά. Αδιαφορώντας φαινομενικά για τη νύφη που καθόταν στην άκρη του κρεβατιού με τη «μαμούκα» της, απόφαγε, σηκώθηκε, αποταυρίστηκε, βγάζοντας ένα μικρό ουρλιαχτό και με βιαστικές κινήσεις, ζύγωσε τη νύφη , «νύφαρο», και με μια ξαφνική κίνηση της έβγαλε το πέπλο και προσπαθώντας να γλυκάνει τη φωνή του, της ψιθύρισε «γκελ μπουρντά», έκανε δε την κίνηση να την ξαπλώσει στο κρεβάτι. Τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Δυο ατσάλινα χέρια τινάχτηκαν προς το λαιμό του, τον έφεραν μια σβούρα και τον έριξαν μπρούμυτα πάνω στο κρεβάτι. Ο Τούρκαρος ένοιωσε μια σιδερένια λεπίδα ν’ ακουμπάει την πλάτη του και μια άγρια φωνή να του λέει. «Μια λέξη και πέθανες». Ο λεγάμενος παρέλυσε γιατί είχε μάθει από μικρός (γιος πασά βλέπετε) να διατάζει και να τα θέλει όλα δικά του και τώρα να του κόψει τη ψυχή μια νύφη;
Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΙΤΗΣ, όταν αποφάσισε την ενέργεια αυτή δεν είχε συγκεκριμένο σκοπό. Όταν όμως είδε τον Τούρκο γυμνό και μπρούμυτο πάνω στο κρεβάτι, είδε νοερά την αδελφούλα του να σπαρταρά στην κτηνωδία του, τότε …ξανάναψαν τα λαμπάκια και με το λιγοστό φως του λυχναριού έγινε ό,τι έγινε. Ο παραλυμένος Τούρκος από θύτης έγινε θύμα και δεν μπορούσε να προβάλει καμιάν αντίσταση.Ο Έλληνας άριστος κυνηγός οπλισμένος μ’ ένα υπέροχο και γερό ντουφέκι 23 καρατίων,δώρο της μητέρας φύσης και με τη νεανική του φυσιγγιοθήκη γεμάτη χαρτούτσες, άρχισε να ρίχνει απανωτές μπαταριές πάνω στον Τούρκο κάνοντας μέχρι τα ξημερώματα να πει πολλές φορές το «Μπιρ Αλλάχ». Στα πολύ σύντομα διαλείμματα ο Τούρκιος κλαίγοντας ψιθύριζε «έτμα μπούλμα» και διηγήθηκε ότι τον βρήκε η κατάρα μιας φελλάχας στην Αίγυπτο,όταν νεαρός αξιωματικός των σπαχήδων τη βίασε μπροστά στα μάτια της δωδεκάχρονης κόρης της.
Η ΑΥΓΗ ΠΛΗΣΙΑΖΕ σιγά-σιγα και τα κοκόρια άρχισαν να παραβγαίνουν.Ο συνοδός τσαούσης λαγοκοιμόταν και θαύμαζε την ικανότητα του αφέντη του που δούλευε ακατάπαυστα όλη τη νύχτα.Ο Βαγγέλης , αυτό ήταν το όνομά του, σκέφτηκε για μια στιγμή να σκοτώσει και τους δυο Τούρκους και να φύγει. Ο Τούρκος όμως με μαλαγανιές τον κατάφερε να τους αφήσει, αφού πρώτα ορκίστηκε δέκα φορές ότι δεν θα έλεγε, και τι να έλεγε άλλωστε, τίποτα.Τα χαράματα έφυγε μόνη της η νύφη κουκουλωμένη και τράβηξε για το σπίτι όπου τον περίμενε όλη η οικογένεια τρέμοντας από φόβο.
Από την άλλη ο τσαούσης με έκπληξη άκουσε το αφεντικό του να του λέει να σελώσει τα άλογα και να φύγουν αμέσως .Αν όμως έφεγγε καλύτερα και ο τσαούσης είχε λίγη παρατηρητικότητα,θα έβλεπε το αφεντικό του να ανεβαίνει με μεγάλη προσπάθεια στο άλογό του,αφού ήταν καταπληγωμένος από το άγριο πρεσάρισμα του Καλλιοπίτη.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ και ένα άλλο στο Κοντοπούλι, που όλο το χωριό έθαψε ένα άλλο Τούρκο που ήταν από τον Αϊ Υπάτη, ρίχνοντας πέτρες που κυριολεκτικά τον σκέπασαν, είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν οι Τούρκοι να έρχονται στους γάμους των Ρωμιών για τη γνωστή μας πλέον «απαίτηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου